Adenomioza i endometrioza nie są tym samym schorzeniem

Wydaje się, że istnieje wiele zamieszania dotyczącego różnicy między adenomiozą a endometriozą. Wielu ludzi, w tym lekarze, często klasyfikuje oba stany jako jeden, ale to po prostu nie jest prawidłowe podejście. Mogą one współdzielić niektóre objawy, ale lokalizacja, doświadczanie bólu, czynniki ryzyka i leczenie są różne.

Według Endometriosis UK, 176 milionów kobiet na całym świecie ma endometriozę. Szacuje się, że mniej więcej ta sama liczba osób cierpi na adenomiozę, a o niej wiadomo jeszcze mniej niż o endometriozie. Średni czas diagnozy dla obu tych schorzeń wynosi ponad 7 lat.

Niestety wiele kobiet żyje przez długi czas bez diagnozy obu schorzeń. Dzieje się tak, ponieważ kobiety z adenomiozą i endometriozą mogą mieć różne objawy, lub ból w okolicy miednicy może być przez niektórych lekarzy uważany za „normalny”.

Podobieństwa

Adenomioza i endometrioza mają wiele cech wspólnych i odkryto, że często występują razem, tak bardzo, że przez długi czas adenomiozę nazywano endometriozą wewnętrzną. Obydwa są stanami zapalnymi i są zależne od estrogenów.

W obu przypadkach tkanka podobna do endometrium, która wyścieła ściany macicy, rozprzestrzenia się w miejscach, gdzie nie powinna, co powoduje krwawienia cykliczne. W wyniku tego oba stany mają podobne objawy, takie jak:

• Obfite krwawienie
• Przewlekły ból miednicy
• Ból podczas wypróżnień
• Ból podczas stosunku
• Zmęczenie
• Bezpłodność

Mają również podobne metody leczenia w medycynie konwencjonalnej. Obie są leczone przy pomocy leków przeciwzapalnych (NLPZ) w celu złagodzenia bólu oraz leków hormonalnych, takich jak pigułki antykoncepcyjne, progestyny i progesteron, oraz agonisty hormonu uwalniającego gonadotropinę (GnRH).

Różnice

Lokalizacja

W endometriozie komórki endometrialne rosną poza macicą, zwykle w jajnikach, jajowodach i jamach miednicy. Mogą być również obecne na zewnętrznej stronie macicy lub więzadłach (które trzymają macicę na miejscu), lub na obszarze między odbytnicą a macicą, zwanym woreczkiem Douglasa. Czasami komórki endometrialne rosną bezpośrednio na odbytnicy i w rzadszych miejscach, takich jak płuca lub oczy.

W adenomiozie komórki rosną wewnątrz ścian macicy, głęboko w mięśniowej warstwie i powodują, że jest ona bardzo gruba. Adenomioza nie rozprzestrzenia się poza samą macicę.

Ból

Ból wywołany endometriozą powoduje dyskomfort od łagodnego do ciężkiego we wszystkich obszarach, w których występuje endometrioza.

Ale w przypadku adenomiozy ból menstruacyjny jest zazwyczaj ograniczony do macicy. Ból w tej okolicy może być odczuwany w centralnej miednicy, a czasami promieniować na dolną część pleców i okolice pachwin.

Czynniki ryzyka

Diagnoza

Zdiagnozowanie obu schorzeń zajmuje średnio 7 lat. Można je zdiagnozować jedynie na podstawie objawów (jeśli masz dobrze poinformowanego lekarza), ale mogą one również naśladować inne choroby, takie jak mięśniaki w przypadku adenomiozy lub IBS w przypadku endometriozy, dlatego konieczne są dalsze badania.

W przypadku adenomiozy badanie miednicy może wykazać powiększoną i bolesną macicę. Następnym krokiem jest wykonanie USG macicy i/lub rezonansu magnetycznego (MRI) macicy. Jeśli histerektomia jest opcją, pobierana jest próbka tkanki macicznej do badania (biopsja endometrium).

W endometriozie ultrasonografia może pomóc w identyfikacji endometriozy objawiającej się „czekoladowymi cystami” na jajnikach. Jednak nie wszystkie kobiety z endometriozą je mają, a ultrasonografia może nie wystarczyć do jej zidentyfikowania. 

Można również zastosować MRI, ale tą metodą nie można wykryć wczesnych stadiów endometriozy.

Dlatego jedyną niezawodną metodą diagnozy jest laparoskopia, która jest zabiegiem wykonywanym w znieczuleniu, w trakcie którego chirurg ma widok wnętrza jamy brzusznej i pobiera próbki tkanki, które potwierdzają diagnozę endometriozy.

Jeśli podejrzewasz, że masz którykolwiek z tych stanów lub oba, skonsultuj się z lekarzem specjalistą w dziedzinie endometriozy i adenomiozy, aby upewnić się, że zaleci Ci odpowiednie narzędzia diagnostyczne. To przyspieszy proces diagnozy.

Leczenie

Nie ma znanych lekarstw na endometriozę. Laparoskopia może być skuteczną metodą usunięcia tkanki endometrialnej, ale nie gwarantuje, że nie wróci ona ponownie. Z drugiej strony, znanym lekarstwem na adenomiozę jest histerektomia, czyli chirurgiczne usunięcie macicy.

Niestety, wiele kobiet poddaje się histerektomii, aby „wyleczyć” endometriozę. Tak, usunięcie macicy może złagodzić ból, ale u wielu kobiet objawy powrócą nawet po tak radykalnym zabiegu. Jeśli jajniki pozostaną na swoim miejscu, istnieje większe prawdopodobieństwo nawrotu endometriozy, ponieważ wytwarzany jest w nich estrogen, który w dużym stopniu odpowiedzialny jest za rozwój endometriozy.

Naturalne podejście w leczeniu endometriozy i adenomiozy

Istnieje wiele czynników, które mogą wpływać na oba te stany, ale najważniejszym jest dominacja estrogenów. Dochodzi do niej, gdy w organizmie brakuje wystarczającej ilości progesteronu do zrównoważenia estrogenów. Wysoki poziom estrogenów prowadzi do większego stanu zapalnego, co pogarsza objawy, zwłaszcza ból. Pierwszym krokiem w redukcji niektórych objawów będzie zmniejszenie narażenia na estrogen.

Można to osiągnąć poprzez:

✨Zdrową, bogatą w składniki odżywcze dietę, która dostarcza witamin, minerałów i błonnika potrzebnych do mobilizacji estrogenów. Pobierz mój darmowy przewodnik na temat 8 sposobów redukcji bólu dzięki diecie. Patrz poniżej.

✨Ograniczenie ksenoestrogenów; hormonów „zewnętrznych”, które imitują estrogen w naszym organizmie. Znajdują się one w wodzie z kranu, plastikowych butelkach, kosmetykach, produktach do pielęgnacji ciała, środkach czystości. Staraj się korzystać z filtrów wody i wybieraj naturalne produkty.

✨Ograniczenie stresu. Większy stres powoduje więcej stanów zapalnych, które wytwarzają więcej estrogenu, co z kolei prowadzi do większego stresu i jeszcze większego stanu zapalnego. To okropne błędne koło.